Fragmentos dos diarios de Fausto Godim, pioneiro da aviación

19 de xaneiro de 1919

É oficial: Portugal partiu en dous. Os republicanos conseguiron, polo de agora, dominar o terreo máis aló de Vouga. A miña Nai está moi molesta, o seu único alivio é a posibilidade de non atoparme en Lisboa, como a maioría dos compañeiros cos que recibín o meu diploma, en maio de 1917. Os primeiros pilotos militares de Portugal, e a maioría atópase a mercé, se non en connivencia, dos rebeldes republicanos. Angustiame ver homes cos que andaba en Francia nun campo agora oposto ao meu. Os recordos que teño dos tempos que pasamos no Corpo Expedicionario Portugués, na que foi a guerra máis grande que se viu!

Quedame por dedicar os meus esforzos a fundar unha Forza Aérea do Norte, coa que poidamos servir a esta nobre causa.

24 de xaneiro de 1919

A revolta monárquica en Lisboa fracasou. El-Rei D. Manuel II aprazou a audiencia que antes me concedera cunha data incerta, creo que por noxo ou por furia. Entendo o sentimento: con todo, desaprobo a acción. O momento é crucial para a existencia dunha Forza de Área; o dominio dos ceos é o futuro. Non teño a quen apelar.

13 de febreiro de 1919

A vergoña deuse a coñecer! As autoridades monárquicas españolas, que pola natureza do seu réxime nos debían lealdade, responderon ás peticións do goberno de Lisboa e detiveron representantes da nosa Monarquía nas zonas fronteirizas! Non entendes os perigos de tal concesión? Non chegan aos significados que os propios españois poderían concluír? Unha infamia e unha ignominia! Traizón, traizón!

26 de febreiro de 1919

Benigno encontro! Que alegría! Ía tomar o meu café cando me crucei con Sarmento de Beires, un vello colega; recibimos os nosos diplomas o mesmo día. Axiña decidimos compartir o xantar e algunha conversa: confioume que El-Rei D. Manuel II estaba en incursións en Galicia, máis tendenciosa á nosa causa. Inmediatamente entendín por que todas as miñas solicitudes de audiencia estaban frustradas, incluída a desafortunada que xa fora acordada. Pedíume segredo, xa que a Consellería pretende manter discretos os movementos reais, e eu prometínllo alí mesmo. Escoitou as miñas preocupacións sobre unha Forza Aérea e non puido evitar estar de acordo. Penso, porén, que debería seguir outro camiño. Estaba preparado para apoiarme. Tamén ve o futuro nos ceos.

3 de marzo de 1919

As ofensivas na liña Vouga intensificáronse, coa valente resistencia do noso pobo. Considerei as palabras de Beires. Non penso permanecer inerte nesta guerra, pero sei onde son máis valioso. Precísase unha demostración: un voo que chame a atención e esperte ao Rei a importancia da Forza Aérea. Mandeille unha mensaxe a Beires, que llo devolveu de acordo. Suxeriría usar un bombardeiro nocturno e estou de acordo. Hoxe vou comezar a busca. Inclínome por un modelo de mando dual; É esencial que un segundo pasaxeiro poida axudar ao pilotaxe en caso de vento forte.

1 de maio de 1919

O que a Gran Enfermidade non quitou, a guerra destroza. Pensar que hai pouco eramos un só país, baixo un só gobernante, unha bandeira! A miña Nai está de loito á raíña Augusta Vitória, a quen considera “unha alma santa”.

Os meus esforzos non foron en balde: adquirei un bombardeiro nocturno, de Francia, que serviu na Gran Guerra. Sarmento de Beires, non sei exactamente como, conseguiu o apoio da Real Companhia do Comércio, da Real Companhia Vinícola e, sorprendentemente, dunha organización feminista! O cóengo de Porto, da relación da miña Nai, tamén elaborou unha petición entre os crentes. Este proxecto meu é, agora e verdadeiramente, un proxecto de xente. A sú alma heroica empurrarache!

3 de xuño de 1919

El-Rei D. Manuel II autorizou a construción dun aeródromo en Viseu, consciente sen dúbida do interese popular que está a suscitar o proxecto. Utilizamos instalacións militares para os cambios necesarios no avión. Pretendemos experimentar co uso de depósitos de combustible externos coa esperanza de conseguir unha maior autonomía do dispositivo para voos de longa distancia. Quero probar o biocombustible desenvolvido por Mechnikov, o que tamén implica a necesidade de adaptar os motores. Retrasará a viaxe, xa que haberá que esperar ás próximas colleitas, pero creo que se converterá unha vantaxe a longo prazo.

4 de outubro de 1919

O avión está listo. Puxémoslle o nome de Augusta Vitória, en homenaxe á falecida raíña. O aeródromo de Viseu estaba, con todo, rematado, a unha velocidade que me sorprende. Cando o Home quere, nace a obra, baixo a bendición de Noso Señor. As condicións non son as idóneas, co inverno que nos golpea, pero o tempo é pouco. Beires e mais eu acordamos unha pequena viaxe á primeira proba: Vigo, nunha mostra de apoio aos nosos aliados galegos.

7 de outubro de 1919

A viaxe non foi sinxela e as dificultades parecían inevitables, pero conseguiuse. A forte choiva que nos azoutou fixo tremer a Augusta Vitória, coma unha folla en plena violencia dun furacán. Debo a miña vida a Sarmento de Beires, que me axudou, e que permitiu un aterraxe exitoso e intacto. Agardábanos guerrilleiros galegos e soldados portugueses, con idénticos sorrisos na cara. Creo que tivemos éxito. Creo que o Rei non ignorará o clamor do seu pobo e a demostración que aquí demos do poder dunha Forza Aérea, impulsada por biocombustible! A animación destes homes é unha proba viva!

Fausto Godim morreu o 25 de decembro de 1919 vítima dunha tuberculose. O soño dunha Forza Aérea do Norte nunca se realizou, con D. Manuel II optando por investir en aeronaves. Foi só en 1921 cando comezou de novo o investimento en avións, co cruceiro aéreo Vasco da Gama.

Malia o apoio de Sarmento de Beires ao proxecto, os seus ideais eran profundamente republicanos; inmortalizándose posteriormente, en 1924, coa realización do primeiro ataque aéreo Portugal-Macao, con Brito Paes e Manuel Gouveia, en Pátria.