A Luz do Amencer

Episodio, presenciado posteriormente, que demostra a infiltración masónica na Monarquía do Norte e as respectivas simpatías pola República do Sur.

D. Cesário Palhares, Bispo de Porto, estaba na biblioteca do Pazo Episcopal cando o seu secretario persoal, o diácono Antunes, anunciou a chegada do padre Elísio Marques. En canto o visitante foi introducido na biblioteca, o bispo deulle o anel para que o bicase e preguntoulle:

– Entón, padre, que novas tes para min?

– Teño algunhas, Excelencia, e non son boas.

– Tes a miña atención.

– Descubrín unha rede masónica no Seminario, con evidentes simpatías pola República. Os inimigos do Rei están infiltrados por todas partes. Teño todos os detalles neste informe.

O padre Elísio entregoulle ao bispo un feixe de follas de papel.

– Grazas, padre. Alguén máis sabe disto?

– Ninguén, Excelencia. Seguín as súas instrucións ao pé da letra.

– Lereino con atención. Mentres tanto, instovos a considerar todo o coñecemento adquirido como un segredo de confesión.

– Así será, Excelencia.

– Antunes, leva ao padre Elísio ás habitacións que lle asignamos – ordenoulle ao diácono antes de bendicir ao sacerdote. – Que o Señor estea contigo, padre.

– E con vostede, Excelencia.

A ollada intercambiada entre o bispo e o secretario pasou desapercibida para o padre Elísio. Antunes acompañou o sacerdote cara a fóra, mentres o bispo se sentaba e comezaba a ler o informe. Estaba rematando cando volveu o diácono.

– Está feito, Excelencia. Aloxado nunha cela no soto do Palacio.

– Debe permanecer alí, incomunicado. E hai que reforzar a seguridade do Seminario.

O secretario asentiu e marchou.

O bispo chegou á lareira e lanzou ás lapas o informe que acababa de ler. Despois dirixiuse aos seus aposentos. Tivo que cambiarse de roupa e poñerse a máscara ritual para a reunión que tería lugar nunha hora.

Non sería nada conveniente que se soubese que o bispo do Porto era o gran mestre da loxa A Luz do Amanecer.